De schriftelijke bijdrage van GroenLinks voor de eerste termijn van de begrotingsbehandelingen kreeg een veelzeggende titel mee: 'eerst brood, dan spelen'. Want dit college kiest veel te vaak voor fun' en veel te weinig voor solidariteit. En dat is zeker in deze economisch gezien wat mindere tijden niet de keuze van GroenLinks.

De schriftelijke bijdrage van GroenLinks voor de eerste termijn van de begrotingsbehandelingen kreeg een veelzeggende titel mee: 'eerst brood, dan spelen'. Want dit college kiest veel te vaak voor fun' en veel te weinig voor solidariteit. En dat is zeker in deze economisch gezien wat mindere tijden niet de keuze van GroenLinks.

GroenLinks ziet geen gat in de begroting

De schriftelijke bijdrage van GroenLinks voor de eerste termijn van de begrotingsbehandelingen kreeg een veelzeggende titel mee: 'eerst brood, dan spelen'. Want dit college kiest veel te vaak voor fun' en veel te weinig voor solidariteit. En dat is zeker in deze economisch gezien wat mindere tijden niet de keuze van GroenLinks.

door Piet Hein Scheltens

GroenLinks meent dat een stad die zichzelf een stad met karakter noemt, ook karakter moet tonen. Niet met grote, prestigieuze projecten, maar door op te komen voor de belangen van de onderkant van de samenleving. Daar is echter niets van terug te vinden in de begroting van het college.

Prioriteiten
Juist in economisch mindere tijden is het de taak van de politiek om keuzes te maken en prioriteiten te stellen. Daarnaast zijn er in Breda in korte tijd ook nog enkele financiële tegenslagen aan het licht gekomen. Er gaapt een financieel gat bij de GGD, er is een enorm wak bij NAC, bij de bouw van MeZZ is het budget overschreden en de verkoop van de aandelen Intergas ging ook niet door. Het college doet echter doodleuk alsof er niets aan de hand is: de OZB wordt niet met de beoogde 5 procent, maar slechts met 4,5 procent verhoogd. En tegelijk ook maar doen alsof al die grote projecten rimpelloos door kunnen gaan: de havenplannen, het Grafisch Museum, de Spoorzone en wat dies meer zij. Dit kan niet anders dan ergens spaak gaan lopen, zeker omdat het college wel degelijk moet toegeven dat de bijdragen van derden' zoals het Rijk (nou ja rijk?) flink tegenvallen.

GroenLinks maakt duidelijk andere keuzes dan dit college. Zo schuiven wij het havenproject liever vooruit, dan dat er nu op beknibbeld moet worden. Dat geldt ook voor het plan Waterakkers (inclusief de ecologisch zeer verantwoorde watermachine'): niet uitkleden, dan maar liever uitstellen. En wat het Grafisch Museum betreft: dat kan wat ons betreft meteen van de begroting geschrapt worden.

Volkshuisvestig
Maar meer dan wat er wel op de begroting stond, heeft GroenLinks kritiek op alles wat daarin ontbrak. Over milieu niets, over de bedreigde gesubsidieerde arbeid niets, over het openbaar vervoer nauwelijks iets. En over twee onderwerpen die bovenaan de politieke agenda zouden moeten staan: Volkshuisvesting en Solidariteit: niets opbeurends, alleen maar een schets van de huidige situatie. Geen visie, geen toekomst. Wat volkshuisvesting betreft deelt men de door ons geuite zorg; maar laat het daarbij.

Een motie van GroenLinks om samen met de betrokkenen een gezamenlijk plan van aanpak op te stellen om nu eindelijk de problemen in de Volkshuisvesting aan te pakken, kon niet rekenen op steun van de collegepartijen. Als GroenLinks constateert dat vooral starters, minima en studenten moeilijk aan geschikte woonruimte kunnen komen, wordt van links tot rechts instemmend geknikt. Maar wanneer daadwerkelijk de handen (of de portemonnee) uit de zakken moeten, blijft het van de zijde van de collegepartijen ijzingwekkend stil.

Op onze motie over studentenhuisvesting, die een meerderheid in de raad leek te gaan halen, reageerde het college met de toezegging dat de gevraagde beleidsnotitie over die studentenhuisvesting in maart bij de raad zal liggen. Schoorvoetend zijn wij daar toen mee akkoord gegaan, al is ons vertrouwen op dit punt al eens eerder beschaamd.

Sociaal Pension
De GroenLinks-motie waarin een startsubsidie werd gevraagd om te komen tot de oprichting van een sociaal pension (waarvoor de dekking nota bene gevonden kon worden in de nooit uitgegeven post Middelen Maatschappelijke Opvang'), ontlokte bij wethouder Marja Heerkens weer eens een kriegelig gevoel. Ze was naar eigen zeggen net zo lekker bezig en daar konden wij met onze motie maar beter niet doorheen beuken. Afgesproken werd wel dat in januari in ieder geval een inventarisatie zal worden besproken over de toestand en de ontwikkelingen van de maatschappelijke opvang in Breda.

GroenLinks heeft niet voor niets aan de bel getrokken: want ondanks het feit dat alom gesignaleerd wordt dat het voorzieningenniveau nog steeds onvoldoende van samenhang en omvang is, zijn er geen extra middelen gereserveerd om die situatie te verbeteren. Voeg daarbij dat ook alom de vrees heerst dat de problematiek alleen maar verder gaat toenemen, dan getuigt het niet van een groot anticiperend vermogen om te denken dat met gelijkblijvende middelen een groeiend probleem kan worden opgelost.

Solidariteit
Solidariteit met minder bedeelden schijnt niet het meest populaire onderwerp te zijn in de Bredase politiek. We konden andere partijen er in ieder geval niet op betrappen. De meeste fracties (vooral de coalitie-partijen) vonden het eigenlijk maar niks om over dat soort zaken bij de begroting te praten. GroenLinks vindt echter dat het bij een begroting niet alleen maar over cijfertjes gaat. Een begrotingsbehandeling is immers ook een soort Algemene Beschouwing.

Wat dat betreft kunnen sommige wethouders ook best een cursus internationale solidariteit gebruiken. Op de dag van de begroting deed de gemeente een persbericht uitkomen waaruit bleek dat het college van B&W de noodopvang van asielzoekers aan de Slingerweg wilde ondersteunen. Hulde daarvoor, maar wat bleek: wethouder Niederer liet weten dat hij om principiële redenen niet achter dit besluit wenste te staan, omdat hij van mening is dat dit in strijd is met de nieuwe Vreemdelingenwet. Niederer was daarbij als oud-Tweede Kamerlid voor de VVD betrokken. Dat zijn standpunt over asielopvang weinig met solidariteit te maken heeft, daarover was al het een en ander doorgesijpeld voordat hij in Breda wethouder werd.

Geïsoleerd
Het gaat hier om kortdurende opvang voor mensen die legaal in Nederland zijn, maar die bijvoorbeeld in afwachting zijn van een definitieve uitspraak op hun beroep of wachten op de vereiste documenten voor terugkeer. Het betreft vaak ouderen, vrouwen of kinderen. Blijkbaar vindt meneer Niederer het beter om die mensen op straat te laten zwerven, omdat de wet nu eenmaal de wet is. Niederer gaf tekst en uitleg, en hoewel Burgemeester Rutten diverse malen kenbaar maakte dat hij het eigenlijk geen onderwerp vond om op dat moment te bespreken, kreeg Niederer toch van elke fractie, behalve de VVD, op zijn kop. En dat was niet best voor Niederer die zich volledig leek te isoleren van de raad, maar ook van de rest van het college.

Al met al een veel te kalme vertoning; veel te weinig dualisme en niets dat de politiek dichter bij de burger brengt. Aan de diverse reacties van de (weinige) aanwezigen viel op te maken dat een tegengesteld effect valt te vrezen. Straks praten we alleen nog met elkaar. Misschien dat we dan als raad niet alleen de eerste termijn schriftelijk kunnen afhandelen, maar ook de tweede. Met alleen de slotpleidooien en de rondvraag als vuurwerk; want dat heb je wel nodig bij zo'n taaie avond.

Piet Hein Scheltens is fractievoorzitter van GroenLinks in de Bredase gemeenteraad.

Lees via deze link de Begroting 2002 »
Lees via deze link de eerste reactie van GroenLinks op de begroting »