Spanningen, veel telefoontjes en boze gezichten. Dat tekende de sfeer van de behandeling van de begroting 2007. In een acht uur durende marathonsessie werd de begroting van ruim 530 miljoen aangenomen. Maar de belangrijkste discussie ging niet over de cijfers, maar om de vraag wel of niet te bouwen boven de Brede Straat. Fractievoorzitter Selçuk Akinci doet verslag van een bewogen zitting.
Spanningen, veel telefoontjes en boze gezichten. Dat tekende de sfeer van de behandeling van de begroting 2007. In een acht uur durende marathonsessie werd de begroting van ruim 530 miljoen aangenomen. Maar de belangrijkste discussie ging niet over de cijfers, maar om de vraag wel of niet te bouwen boven de Brede Straat. Fractievoorzitter Selçuk Akinci doet verslag van een bewogen zitting.
CDA speelt hoog politiek spel door bouwplan te formuleren voor boven de Brede Straat
Spanningen, veel telefoontjes en boze gezichten. Dat tekende de sfeer van de behandeling van de begroting 2007. In een acht uur durende marathonsessie werd de begroting van ruim 530 miljoen aangenomen. Maar de belangrijkste discussie ging niet over de cijfers, maar om de vraag wel of niet te bouwen boven de Brede Straat. Fractievoorzitter Selçuk Akinci doet verslag van een bewogen zitting.
In tegenstelling tot de wat matte kadernotabehandeling, was de begrotingsbehandeling dit jaar een feest voor de politieke theaterbezoeker. Niet alleen omdat er nog 450 duizend euro te verdelen viel, maar ook omdat sommige fracties alvast een voorschot wilden nemen op toekomstige begrotingen. Met name het CDA had daar een handje van.
Vrije Ruimte
Op de begroting zelf viel weinig aan te merken. Zij was sluitend, conform de kadernota en in lijn met het coalitie-accoord 'Kiezen voor Elkaar'. Op dat vlak had de discussie dus beperkt kunnen blijven tot wat algemene beschouwingen over de toestand van de stad. Ware het niet dat de coalitie PvdA, CDA, Breda'97 en GroenLinks samen had afgesproken dat ook de raad enige vrije ruimte moest houden om jaarlijks eigen prioriteiten te kunnen stellen. Op een begroting van ruim een half miljard lijkt dat weinig. Anderzijds is het een unicum in Breda dat de raad een niet-dichtgetimmerde begroting krijgt voorgeschoteld, waarin hij extra geld kan uitgeven zonder daarvoor te hoeven schuiven.
Brede Straat
Het was met name het CDA dat in deze begroting aanleiding zag om met eigen plannetjes te komen. Al enige dagen liep fractievoorzitter Lips vrolijk door het stadhuis met de mysterieuze mededeling dat hij en plannetje had. En plannetje van 23 miljoen, zo lazen we op de dag van de begrotingsbehandeling in de krant. Een plannetje om te gaan bouwen boven de beruchte Brede Straat.
Onaanvaardbaar
Dit idee, gevat in en motie die opdroeg tot het doen van een onderzoek naar de mogelijkheden hiervan, hing als een zwaard van Damocles boven de coalitie. Hoewel het woord onaanvaardbaar als zodanig niet werd genoemd, was duidelijk dat deze motie voor de coalitiepartners op zijn minst moeilijk te verteren zou zijn. Zeker ook voor GroenLinks, vanwege het groene karakter van het gebied.
Grondopbrengsten
Hoewel Lips de motie presenteerde als een plan om het Bredase woningtekort op te lossen, konden we ons niet aan de indruk onttrekken dat de grondopbrengsten op dit project het echte motief was. Opbrengsten die overigens pas ver na deze coalitieperiode zouden binnenstromen en, na aftrek van de kosten van groencompensatie, sociale en economische infrastructuur, ongetwijfeld maar een fractie zouden bedragen van de ons voorgehouden CDA-worst van 23 miljoen.
Een nog groter bezwaar was echter de manier waarop met het onderwerp werd omgesprongen. Het bouwen boven de Brede Straat, ten noorden van de bebouwing in de Haagse Beemden kent en lange voorgeschiedenis waarbij ambtenaren een geheime deal gesloten zouden hebben met Amstelland-Heijmans. De deal ketste af in de raad, mede op ecologische motieven.
Procedure
Nu alsnog tussen de begroting door nog even het bouwen boven de Brede Straat fiatteren, zou gekkenwerk zijn. Wie zich in Breda bezig houdt met bouwplannen, weet dat er een vaste volgorde is waarin afwegingen gemaakt moeten worden. Allereerst kijk je naar de behoefte aan extra nieuwe woningen of bedrijvenlocaties. Wanneer je constateert dat die behoefte er is, inventariseer je de sociale, ecologische en infrastructurele randvoorwaarden waarbinnen zo'n locatie ontwikkeld kan worden, vervolgens ga je op zoek naar de meest geschikte plaats om te bouwen en dan ontwikkel je een planexploitatie waarin al deze kaders zijn meegenomen in de hoop dat de exploitatie nog enigszins winstgevend is of op zijn minst kostenneutraal. En last but not least ga je met het hele plan de boer op om met de bevolking tot een zorgvuldige inpassing te komen.
Andersom
Het CDA deed het andersom: zij willen geld uitgeven en denken daarvoor het gebied boven de Brede Straat wel eens eventjes in te kunnen zetten. Het voorstel mist verder alles: geen aangetoonde behoefte, geen sociale, ecologische of infrastructurele randvoorwaarden, geen integrale afweging, geen locatie-onderzoek, geen planopzet, geen doorgerekende grondexploitatie en nul komma nul communicatie met de betrokken burgers in de Haagse Beemden.
De motie heeft het uiteindelijk niet gehaald. Slechts Leefbaar Breda wilde het plan ondersteunen. En ook een andere CDA-motie over het aanpakken van de Ginnekenweg Noord legde het af tegen een financieel beter te bolwerken alternatief van de VVD. Een slechte dag voor de CDA-fractie, die door zijn manier van communiceren door behoorlijke spanningen binnen de coalitie had gezorgd en zich aan het einde van de begrotingsbehandeling behoorlijk ge‹soleerd moet hebben gevoeld. De eerste begroting van de nieuwe coalitie werd uiteindelijk door een ruime meerderheid aangenomen. Inclusief de goedkeuring van de grootste oppositiepartij, de VVD.