Zo snel kan het gaan. Op één moment zitten er twee advocaten namens GroenLinks in de gemeenteraad, nu zitten we zonder! Na negen jaar actief te zijn geweest in de Bredase politiek verlaat Ben de Roos de fractie van GroenLinks. Fractievoorzitter Piet Hein Scheltens blikt terug.
Zo snel kan het gaan. Op één moment zitten er twee advocaten namens GroenLinks in de gemeenteraad, nu zitten we zonder! Na negen jaar actief te zijn geweest in de Bredase politiek verlaat Ben de Roos de fractie van GroenLinks. Fractievoorzitter Piet Hein Scheltens blikt terug.
Zo snel kan het gaan. Op één moment zitten er twee advocaten namens GroenLinks in de gemeenteraad, nu zitten we zonder! Na negen jaar actief te zijn geweest in de Bredase politiek verlaat Ben de Roos de fractie van GroenLinks. Fractievoorzitter Piet Hein Scheltens blikt terug.
Bij elk onderwerp waar enige sprake was van een juridische component, draaide de gehele Bredase gemeenteraad en bloc de hoofden naar de GroenLinks-fractie. Die inbreng werd hooglijk gewaardeerd. Intern bij de fractie was er ook weleens een licht-pruttelend tegengeluid; zo van twee juristen is misschien toch wat veel van het goede?'.
Belangrijkste argument was dan, dat je ook zaken teveel en te vaak kan nuanceren. Als je niet uitkijkt en in de juiste mate doseert, verkleint het je slagkracht in de politiek. Vooral snel reageren en niet bang zijn eens op de bek te gaan. Wim en Ben (want daar spreken wij hierover) wilden toch wel altijd beide kanten bezien, hoor en wederhoor toepassen, dit nog even opzoeken en dat nog even nachecken. Dit leidde er wel eens toe dat snelle vragen aan het college, waarin op verontwaardigde toon om opheldering werd verzocht, er op die woensdagochtend even niet uit' gingen. Waarop vanuit de (steun-)fractie weleens werd verzucht: we hebben dus weer niets gedaan vandaag.
Wat ik niet zal vergeten van Ben is dat hij bloedlink kon worden. Hij kon in de richting van wethouders, maar zeker ook naar andere fracties soms op een keurige manier heel stevig uitpakken. Zeker als het wat laat werd, (iets wat Ben verafschuwt,) kon hij echter ook genadeloos uitpakken op een niet mis te verstane toon. Desnoods verhief hij dan zijn stem, terwijl hij de voorzitter toebeet: mag ik nu even mijn zin afmaken?
Maar ook intern werd 'De Toorn van de Roos' gevreesd. Als tijdens de fractie-bijeenkomsten duidelijk werd dat de stukken niet of nauwelijks waren gelezen, maakte Ben altijd heel duidelijk dat hij daar verschrikkelijk van baalde. Volstrekt begrijpelijk overigens voor iemand die altijd zijn stukken kende. Hij las niet alleen alles, maar voorzag zijn stukken ook veelvuldig van aantekeningen en verwijzingen. Niet voor niets wordt Ben links en rechts (nou ja) geroemd om zijn dossierkennis. Ja, en als diezelfde Ben je dan verwijt je stukken niet gelezen te hebben, dan heeft de fractie-ruimte te weinig hoekjes om in weg te kruipen.
Tijdens de laatste raad die Ben bijwoonde stond de burgemeester stil bij zijn vertrek en daarnaast ook Cees Schoenmakers (Breda'97) namens de gehele oppositie. Niets dan lof en dan krijgt het al gauw een hoog uitvaart-gehalte. Met daarna voor het eerst ook een borrel op het stadhuis, aansluitend op de lange raadsvergadering over de begroting. Gezien het tijdstip (dik na twaalven) wilde Ben het liefst naar huis, want hij moest s morgens weer vroeg op om hard te lopen. Ook bij GroenLinks viel Ben een warm afscheid ten deel: iedereen gunt hem deze buitengewone kans. Rechter in opleiding: zo'n kans krijg je maar één keer.
Om het verschil met een definitief afscheid duidelijk te maken, een klein positief kritisch adviesje voor Ben. Vanuit GroenLinks adviseren wij je nooit het priemende, moraliserende vingertje te gebruiken als rechter, want dat maakt de toegesprokene allen maar linker. Ben, het ga je goed en ik ben er zeker van dat je ons bewust (en) kritisch blijft volgen. Waarvan akte!
Piet Hein Scheltens is voorzitter van de fractie GroenLinks in de Bredase gemeenteraad.