Plotseling werd op 21 december 2005 de al achttien jaar lang gekraakte Heilig Hartkerk aan de Baronielaan door de gemeente ontruimd om redenen van brandveiligheid. Alle materialen en persoonlijke eigendommen van de twaalf kunstenaars/bewoners werden weggehaald en grotendeels vernietigd. Zij keerden daarna terug in een kaal en leeg gebouw. De fractie van GroenLinks klom onmiddellijk in de pen en stelde een waslijst aan schriftelijke vragen. Uiteindelijk besteedde de gemeenteraad er zelfs een extra raadsvergadering aan. Een dag daarna sprak nieuwsbrief-redacteur Frans Maas met kraker Skip in een ijskoude kerk.
Plotseling werd op 21 december 2005 de al achttien jaar lang gekraakte Heilig Hartkerk aan de Baronielaan door de gemeente ontruimd om redenen van brandveiligheid. Alle materialen en persoonlijke eigendommen van de twaalf kunstenaars/bewoners werden weggehaald en grotendeels vernietigd. Zij keerden daarna terug in een kaal en leeg gebouw. De fractie van GroenLinks klom onmiddellijk in de pen en stelde een waslijst aan schriftelijke vragen. Uiteindelijk besteedde de gemeenteraad er zelfs een extra raadsvergadering aan. Een dag daarna sprak nieuwsbrief-redacteur Frans Maas met kraker Skip in een ijskoude kerk.
Plotseling werd op 21 december 2005 de al achttien jaar lang gekraakte Heilig Hartkerk aan de Baronielaan door de gemeente ontruimd om redenen van brandveiligheid. Alle materialen en persoonlijke eigendommen van de twaalf kunstenaars/bewoners werden weggehaald en grotendeels vernietigd. Zij keerden daarna terug in een kaal en leeg gebouw. De fractie van GroenLinks klom onmiddellijk in de pen en stelde een waslijst aan schriftelijke vragen. Uiteindelijk besteedde de gemeenteraad er zelfs een extra raadsvergadering aan. Een dag daarna sprak nieuwsbrief-redacteur Frans Maas met kraker Skip in een ijskoude kerk.
Hoe heeft het zover kunnen komen dat de gemeente opeens op stel en sprong de kerk ontruimd?
Wij wonen hier al jaren en zijn altijd heel open geweest naar instanties. De meeste bewoners zijn gewoon ingeschreven op dit adres bij de gemeente, ontvangen gewoon post op dit adres en de relatie met de wijkagent is op dit moment goed. Wij organiseren jaarlijks een open dag waar 1000 tot 2000 mensen op af komen. In al die jaren hebben wij nooit iets van de brandweer gemerkt. Een maand geleden kwam Bouw- en Woningtoezicht het pand bezichtigen. Ik heb ze toen rondgeleid. Mij is door hen toen niets gezegd over brandonveiligheid. Enkele weken later lag er ineens een alarmerend rapport waar op hoge toon het brandgevaar wordt beschreven. Deze ambtenaren hebben zich weinig oprecht opgesteld.
De meerderheid van de raad heeft zich wel achter het college opgesteld in die zin dat de ontruiming terecht was. Achteraf bekeken was er op de veiligheid wel het een en ander aan te merken. Wij waren graag in de gelegenheid gesteld daar iets aan te doen. Die kans is ons niet gegund. Nu zitten we met een probleem want de nutsvoorzieningen zijn afgesneden en er zijn veel persoonlijke bezittingen en kunstvoorwerpen verloren gegaan. Het college van B&W staat op het standpunt dat de reguliere procedures doorlopen moeten worden om hier schadevergoeding voor te krijgen. Een motie van de oppositie om ons 5000 euro schadevergoeding uit te keren haalde het niet. Wij willen best een opgave doen wat ons ten onrechte is ontnomen, maar ik heb geen zin in eindeloze procedures. Daarnaast hebben we het geld snel nodig om weer tot een leefbare situatie te komen. Veiligere voorzieningen dan die er in het verleden waren, kosten ook geld.
Wat nu verder met de kerk?
De Stichting Woonzorg, de eigenaar van de kerk, heeft ooit ongeveer 300.000 gulden betaald voor de kerk in de vooronderstelling dat er gesloopt kon worden. De verkoper, het bisdom Breda, had ook sloop geëist. De kerk is daarna rijksmonument geworden en van sloop kan nu geen sprake meer zijn. Met de Stichting Woonzorg hebben wij onlangs een gesprek gehad. Dit is geen projectontwikkelaars in de zin van snel geld pakken. Het is echt een stichting met een ideëel oogmerk, in dit geval bouwen voor ouderen. De gemeente Breda is onlangs nog aangesproken op het feit dat zij onvoldoende ouderenhuisvesting realiseert. In deze kerk ouderenhuisvesting tot stand brengen is niet haalbaar. De kerk is te donker en er zou enorm gebroken moeten worden om hier woningen in te bouwen. De kerk is wel geschikt voor een publieke functie in de zin van theater of muziek, beeldhouwen en schilderen. De kerk had ook heel goed dienst kunnen doen als Grafisch museum. In dat geval hadden wij eruit gemoeten maar dat is om zo´n reden aanvaardbaar.
Er is aan de impasse rond de kerk dus niets veranderd?
De gemeente heeft ook met Stichting Woonzorg gesproken maar uit dit gesprek is tot op heden niets gekomen. De Stichting Woonzorg wil, u raad het al, een bouwlocatie in Breda. Geen enkele partij wil zich eigenaar noemen van de kerk, de gemeente niet maar wij als bewoners ook niet. Het eigendom van de kerk betekent namelijk ook het dragen van de kosten voor onderhoud. Omdat er nu al heel lang niets meer aan gedaan is kan dat zo oplopen tot anderhalf of twee miljoen euro. Dat geld hebben we niet.