Enkele maanden geleden had ik het twijfelachtige genoegen Emile Ratelband te mogen ontmoeten. Ik werkte toen nog als journalist bij Omroep Brabant en de positiviteits-goeroe die toen nog geen politieke ambities had, kwam voor een interview naar de studio. Een, eerlijk is eerlijk, even intelligente als krankzinnige man. Hij leek nog het meest op een wervelwind. Een uur lang stond het studiogebouw op stelten, daarna keerde de weinig geruststellende stilte weer in het gebouw.
Enkele maanden geleden had ik het twijfelachtige genoegen Emile Ratelband te mogen ontmoeten. Ik werkte toen nog als journalist bij Omroep Brabant en de positiviteits-goeroe die toen nog geen politieke ambities had, kwam voor een interview naar de studio. Een, eerlijk is eerlijk, even intelligente als krankzinnige man. Hij leek nog het meest op een wervelwind. Een uur lang stond het studiogebouw op stelten, daarna keerde de weinig geruststellende stilte weer in het gebouw.
Enkele maanden geleden had ik het twijfelachtige genoegen Emile Ratelband te mogen ontmoeten. Ik werkte toen nog als journalist bij Omroep Brabant en de positiviteits-goeroe die toen nog geen politieke ambities had, kwam voor een interview naar de studio. Een, eerlijk is eerlijk, even intelligente als krankzinnige man. Hij leek nog het meest op een wervelwind. Een uur lang stond het studiogebouw op stelten, daarna keerde de weinig geruststellende stilte weer in het gebouw.
Het doet me een beetje denken aan de politieke situatie van het afgelopen jaar. Een wervelwind, soms zinnig, maar veelal krankzinnig. Volgens mij beseffen we ons pas over een paar jaar wat er in 2002 in Nederland is gebeurd.
Het is een jaar later en Nederland krijgt een herkansing. En we kunnen kiezen tussen nieuwe mensen. Nooit zijn er binnen een jaar zoveel nieuwe politieke leiders opgestaan. Maar de grote vraag is of die nieuwe gezichten ook leiden tot een nieuwe politiek.
Ons nieuwe gezicht is Femke Halsema. Zij knokt voor wat kwetsbaar is, en staat daarin politiek gezien alleen. Het is de vraag of GroenLinks bij de komende verkiezingen de dubbele cijfers gaat halen. Belangrijker is echter dat wij GroenLinksers blijven geloven in onze idealen. Die zijn niet ouderwets, sterker nog, ze zijn nog nooit zo actueel geweest. Knokken voor solidariteit, knokken voor een duurzaam milieubeleid en knokken voor een menselijke economie, waarbij niet de mega-winsten voor de grootaandeelhouders centraal staat. Maar ook knokken voor zetels in de Tweede Kamer. Want die lijken op dit moment nog het meest kwetsbaar. Santé!
Selçuk Akinci
januari 2003